POLSKIE BLISKIE SPOTKANIA III STOPNIA Cz. 4 - Marcin Stachurski

Artykuły Marcina Starchurskiego przypominające nam dawne zdarzenia z UFO cieszą się sporym zainteresowaniem Czytelników mojego bloga.  Szczególnie są dedykowane młodym osobom, które zaczynają dopiero swoje zainteresowanie tematyką ''nieznanego''. Artykuły cechują się dużą rzetelnością opartą o fakty i materiały źródłowe. Tym razem Pan Marcin skupia się na Bliskich Spotkaniach III Stopnia jakie miały miejsce w Polsce w roku 1979. 

14.  Lato/jesień 1978/79 r. Radomierz (DŚ)

Na przełomie lata i jesieni 1978 lub 1979 r. starsza wiekiem osoba przebywała pewnego, ciepłego dnia na łące, na południe od Radomierza, gdzie doiła krowy. Między godz. 13 a 13:30, rozglądając się spostrzegła w odległości ok. 200 m. na południe, na niewielkim wzniesieniu, będący wyżej od łąki, mocno lśniący metalicznie w blasku słońca  pojazd wielkości dużego samochodu. Obiekt stał na pagórku na ,,wypustkach”. Miał kształt prostokąta, był gładkiej powierzchni i nie było widać na nim żadnych szczegółów w postaci okien lub jakiś otworów. W pewnym momencie, z prawej strony obiektu świadek zauważyła idących jeden za drugim, szybkim i równym krokiem w stronę obiektu,  trzech jednakowego wzrostu ''ludzi''. Ubrani oni byli   w ciemno-niebieskie, jednolite i opinające ciało i głowę  kombinezony. Świadek przez chwilę ich obserwowała, po czym sądząc, że to "sowieccy żołnierze'', powróciła do swoich zajęć. Świadek mimo, że nie pamiętała momentu zniknięcia obiektu, stwierdziła że obiekt stał tam tylko przez chwilę,  bo gdy się znów obróciła obiektu już nie było, zniknął tak szybko jak się pojawił.

Bibliografia:

1. Jarosław Krzyżanowski/Damian Trela - ''Bliskie Spotkania III Stopnia w Polsce'' - kwartalnik UFO nr 60 (4/2004)

2.  Damian Trela - ''Historie z szuflady: nieznane CE-III z Dolnego Śląska'' - art. z dnia 21.06.2014 r. www.czastajemnic.blogspot.com

15. 10.08.1979 r. Człuchów (PM)

Świadkami tego zdarzenia było czwórka osób, dwoje przebywających nad jeziorem oraz dwoje znajdujących się na ogródkach działkowych, położonych na wzniesieniu niedaleko jeziora. 10 sierpnia 1979 r. kilka minut po godz. 21-tej, pewna kobieta łowiła ryby nad jeziorem, wpatrzona w jego taflę. Kątem oka dostrzegła przesuwający się po niej, w odległości ok. 30 m. niski i długi obiekt, który początkowo wzięła za łódź rybacką. Na tle ciemnej toni i zalesionego brzegu był jednak niezbyt widoczny, ale dało się zauważyć, że pojazd przesuwa się szybciej od płynących łodzi, a w dodatku nie słychać było plusku wody i nie było widać tworzącej się fali. Kobieta krzykiem uprzedziła drugiego świadka, który znajdował się na brzegu, lecz ten widząc już obiekt, nie odpowiadał, co ją zaniepokoiło i kobieta postanowiła udać się do niego. Drugi świadek widział obiekt przez 5-7 sekund, który płynął w poprzek zatoki, kierując się w stronę brzegu na którym stał, który w odległości ok. 50 m. znikł za trzcinami. Świadek sądząc, że to kłusownicy zawołał psy i gdy przybiegły udał się w tamtym kierunku. Po zrobieniu kilkunastu kroków i minięciu budynku w odległości ok.  20 m. zauważył dwie sylwetki, które szły ok. 5 m. od brzegu w kierunku drogi. Psy poszczekując rzuciły się do przodu i nie reagując na wezwania swego ''pana'' dobiegły  do idących, którzy odwrócili się przodem, i w tej samej niemal chwili psy ucichły, zawróciły i gdzieś pobiegły. Świadek zaskoczony tym, że te osoby nie zatrzymały się, i były cały czas w ruchu, nawet w momencie wykonywania zwrotu, zaczął wołać na nich, że tamtędy nie wolno chodzić, ponieważ w tym miejscu rósł młodnik po którym nie wolno było chodzić, ci jednak odwrócili się i zaczęli uciekać. Istoty miały ok. 150 cm wzrostu, ubrane były w ciemne, dopasowane do ciała skafandry. Na wysokości oczu miały błyszczącą, podłużną płytkę, przypominającą płytkę okularową. Górne części ich rąk aż do łokci ściśle przylegały do tułowia, natomiast od łokci w dół były odchylone na boki.  Mieli także nienaturalnie szerokie biodra, a na plecach na wysokości łopatek sporych rozmiarów garby. Zdenerwowany świadek zaczął początkowo ich gonić, co chwilę się potykając, jednak odległość między nimi cały czas się powiększała. Gdy byli na odległości ok. 30 m świadek stracił ich z oczu na tle drzew. Następnie podszedł w miejsce, gdzie istoty zbliżyły się do lasu i nasłuchiwał przy drzewach ale nic nie słyszał, wokół panowała cisza. Świadek podczas ucieczki istot zauważył, że miały one złączone nogi, i lekko kołysząc się ślizgali się po powierzchni ziemi. Po chwili nasłuchiwania świadek postanowił odszukać łódź, którą przypłynęli, idąc od czasu do czasu odwracając się w stronę lasu. Gdy znów się odwrócił ujrzał jak nad lasem unosi się do góry obiekt,  który wyglądał jak jedna długa, oświetlona ściana o zaokrąglonych narożach. Całe obrzeże obiektu jaśniało seledynowym światłem, które stopniowo stawało się coraz jaśniejsze i samym środku ściany było jaskrawo-białe. Obiekt w pewnej chwili zawisł nieruchomo na wysokości ok. 20 m. Po ok. 10 sekundach obiekt poruszył się i zaczął oddalać się w kierunku południowym, by po chwili zniknąć za wierzchołkami drzew. Wokół obiektu było ciemno i panowała zupełna cisza. Po chwili wpatrywania się w to światło, świadek poczuł się omdlały, zaczęło kręcić mu się w głowie i stał przez chwilę zdezorientowany. Podszedł następnie do brzegu i w zapadających ciemnościach próbował dostrzec gdzieś zacumowaną łódź. Niczego jednak nie zauważył. W tym samym czasie na działkach znajdowała się dwójka kolejnych świadków. Wchodząc z altanki kobieta ujrzała obiekt, i następnie zawołała znajdującego się na sąsiedniej działce drugiego świadka. Oboje patrzyli na prostokątny obiekt, oświetlony jasno-zielonym światłem, na środku którego znajdowały się trzy jednakowej wielkości jasno-pomarańczowe kręgi. Obiekt leciał od strony jeziora kierując się na południe. Leciał wolno, później coraz szybciej, aż zniknął daleko na horyzoncie. 

                                                Wygląd istot (za kwartalnik UFO nr 3)

                                             Wygląd obiektu (za kwartalnik UFO nr 3)

Bibliografia:

1. Krzysztof Piechota - "Nieoczekiwana wizyta'' - Skrzydlata Polska nr 2/86

2. Krzysztof Piechota - ''W poszukiwaniu śladów" - Skrzydlata Polska  nr 4/86

3. Krzysztof Piechota - ''Nieoczekiwana wizyta'' - kwartalnik UFO nr 3 (3/1990)

4.  Krzysztof Piechota/Bronisław Rzepecki - ''UFO nad Polską'' - Agencja Nolpress 1996 r.

16. 29.08.1979 r. Wrocław

We wrocławskim Parku Popowickim, 29 sierpnia 1979 roku, wieczorem (ok. godz. 16-18-tej) zaobserwowano dysk z przeźroczystą kopułą wraz z trzema istotami. Dwoje świadków widziało unoszący się ok. pół metra na ziemią obiekt, z którego wyszły dwie istoty, natomiast jedna pozostawała cały czas w środku. Jeden ze świadków, 9-cio letni wówczas chłopiec podszedł na odległość ok. 6 metrów, tym samym zbliżając się do pierwszej z istot na ok. 2 metry. Istoty ubrane były w jednoczęściowe, obcisłe, zielone kombinezony z kapturami oraz czerwonymi pasami i butami.  Istota znajdująca się bliżej unosiła się nad ziemią na wysokości ok. 50 cm nad poziomem trawy, w pozycji stojącej w charakterystycznym rozkroku, druga natomiast znajdująca się dalej od świadka, a tym samym bliżej obiektu,  wisiała z podkulonymi nogami również  na tej samej wysokości. Świadek dostrzegł, że trawa po nimi mocno falowała,  mimo  że nie było wiatru. Ponad to zauważono u pierwszej z istot, że jej krwisto-czerwone włosy   na twarzy i rękach stały dęba jak naelektryzowane. Następnie (prawdopodobnie) świadkowie uciekli, jednak zdecydowali się powrócić, gdy obiekt zaczął wznosić się w powietrze zauważono, że korpus całego obiektu zaczyna powoli zanikać, rozpływać się, a w środku jego podstawy zauważono silne, ciemne żółto-złotawe światło o kształcie rombu.  Obserwacja trwała ok. 10-iu minut.

                         Wygląd obiektu i istot (za Obserwacje wehikułów UFO i...)

Bibliografia:

1.  Bronisław Rzepecki - ''Bliskie Spotkania z UFO w Polsce'' - Karat 1995 r.

2. Jan Pająk - ''Obserwacje wehikułów UFO i urządzeń UFOnautów'' - Wellington 2007 r.

17. 04.09.1979 r. Wrocław

4 września 1979 roku, przez otwarte okno w kuchni, znajdujące się na samej górze czteropiętrowego bloku wleciało do mieszkania mini-UFO/istota (?), przecinając tym samym ''łańcuszek'' suszących się grzybów. Następnie istota (co zostało rozpoznane na podstawie pozostawionych śladów) przemieściła się po całej długości mieszkania do drzwi wejściowych, by ponownie dostać się do kuchni i odlecieć. Na korytarzu oraz w kuchni odnalezionych zostało na płytkach pcw łącznie siedemnaście wypalonych śladów stóp ufonauty, każdy w odstępie ok. 40-tu cm Były to koliste, średnio 13-to mini metrowe ślady, które początkowo wyglądały jako kredowo-białe krople, a z czasem zaczęły powracać do oryginalnego szaro-niebieskiego  kolory płytek, posiadały czarny zafalowany wzór na swej powierzchni. W przeprowadzonych przez Instytut Chemii Nieorganicznej Politechniki Wrocławskiej stwierdzono m.in., że ślady te zostały wypalone wysoko skoncentrowanym polem magnetycznym oddziaływającym  na powierzchnię pcw, bowiem powierzchnia śladów nie wykazywała mechanicznego zgniecenia czy deformacji, żadnych obcych substancji nie wykryto w rodzimym materiale śladów i nie znaleziono śladów spalonego pcw. Następnie ustalono, że ewentualne przyczyny ich powstania, takie jak wypalenie w efekcie dotyku gorącego przedmiotu, wypalenie strumieniem gorącego gazu, plazmy lub elektronów,  mechaniczne zatarcie lub odbicie i uderzenie rozprężającym się strumieniem zimnego gazu lub płynu,  mogą zostać definitywnie wyeliminowane.

                               Ślad stóp na pcv (za Obserwacje wehikułów UFO i...)

Bibliografia:

1. Krzysztof Piechota - "Kronika UFO 1979'' - Polska 1980 r.

2. Jan Pająk - ''Obserwacje wehikułów UFO i urządzeń UFOnautów'' - Wellington 2007 r.  

18. 20-24.06.1979/80 r. Żabno (KP)

Zdarzenie miało miejsce między godz. 12:00 a 14:00 w miejscowości położonej dwa km od Wylatowa. Spacerując po ogrodzie, przy typowo letniej, dobrej pogodzie świadek zauważyła przemieszczający się z południa na północ obiekt, który jednocześnie, nieznacznie obniżał swój pułap, przelatując ok. 15 m obok świadka. Obiekt o metalicznym wyglądzie, miał kształt dysku, o średnicy ok. 15 m i wysokości 10 m. Składał się on z dwóch kopuł oddzielonych od siebie pierścieniem, który biegł wzdłuż całego obwodu i składał się z czworobocznych, przypominających szklane okienek, rozmieszczonych w równych odstępach, które przesuwały się wzdłuż obwodu obiektu. Górna kopuła była wyższa i bardziej wypukła od dolnej.  Po około dwóch minutach pojazd zawisł na polem żyta, zszedł w dół po spirali, zataczając kilkanaście kręgów i wylądował tuż na skraju pola. Świadek początkowo przestraszona schowała się w pobliskich ziemniakach, lecz po chwili zaciekawiona  wyjrzała zza nich. Będąc w odległości ok. 60 m.  od obiektu zauważyła, że wokół niego w zbożu chodzą dwie lub trzy takie same istoty o wzroście ok. 1,2-1,5 m, które co trochę się schylały. Ubrane były w ściśle przylegające do ciała pobłyskujące, srebrzyste uniformy. Gdy świadek ponownie spojrzała w kierunku obiektu i istot, dysk powoli wznosił się w górę, a jego pierścień okienek wirował znacznie szybciej, niż przed lądowaniem. Na wysokości ok. 15 m zatrzymał się na chwilę po czym błyskawicznie odleciał z taką prędkością, że świadek nie potrafiła określić w jakim kierunku zniknął. Cała obserwacja trwała ok. 12  min. Po obserwacji świadek wróciła do domu, niedługo potem wrócili rodzice oraz starsze rodzeństwo, którym opowiedziała  o swoim przeżyciu. Uwierzyła jej tylko starsza siostra, która zaproponowała aby udać się w miejsce obserwacji. Na miejscu ku ich wielkiemu zaskoczeniu odkryły pojedynczy ślad o średnicy 15 m, przypominający dzisiejsze kręgi zbożowe. Ślad odznaczał się niezwykłą precyzją, wszystkie ściany były równe, zboże w środku było spiralnie ułożone  i tak idealnie przyciśnięte do ziemi, że można było zauważyć zjawisko załamywania się światła na przygiętych kłosach, co jest charakterystyczne w autentycznych współczesnych agrosymbolach. Później ten krąg w zbożu cieszył się bardzo dużym zainteresowaniem okolicznych mieszkańców.

Wygląd obiektu i miejsce lądowania (za Czas Tajemnic) Zdjęcie wykonał A.Miazga

Bibliografia:

 1. Jarosław Krzyżanowski/Damian Trela - ''Bliskie spotkania III stopnia w Polsce'' - kwartalnik UFO nr 60 (4/2004)

2. Damian Trela - ''Lądowanie UFO w Żabnie: inny punkt widzenia na kręgi zbożowe'' - art. z dnia 02.05.2013 www.czastajemnic.blogspot.com