POLSKIE BLISKIE SPOTKANIA III STOPNIA Cz. 6 - Marcin Stachurski

Powoli zbliżamy się  do końca przeglądu Polskich Bliskich Spotkań III Stopnia, które w skrupulatny sposób opisał nam Marcin Stachurski. Warto dodać, że stworzył on unikalny i bardzo rzetelny katalog Polskich CE III, który z pewnością jest niezwykle przydatny. Marcin to nasz  nieoceniony kronikarz dawnych artykułów, z pism, gazet i innych czasopism jakie poruszały tematykę UFO. W dzisiejszym artykule chciałbym szczególnie zareklamować dwa zdarzenie CE III z Warszawy 1982 roku, kiedy to po przyziemieniu UFO, nie tylko zauważono dwie istoty, ale też odkryto wypalony owal w trawie oraz zdarzenie w Szczecinie 1986, które cechuje się wysokim wskaźnikiem dziwności. Warto wspomnieć o zupełnie nieznanych CE-III jakie opisuje w artykule Marcin m.in z Łodzi czy Warszawy. Wspomina też o zdarzeniu z Linówku, który do dziś nie został należycie ''zdiagnozowany'', chociaż osobiście zgłosił się do mnie jeden ze świadków tego zdarzenia, ale po tylu latach nie wiele wniosła nasza rozmowa do sprawy.

23.  29/30.09.1982 r. Warszawa (MZ)

Wieczorem 29 września 1982 r. 43-letni świadek wraz z 12-letnim synem poszli na ogródki działkowe przy ul. Wolickiej żeby pozbierać z drzewek jabłka, gdzie przebywali do godz. 02:00. Wracając do domu na Czerniakowie, szli ulicą w kierunku zachodnim gdy poczuli dym a chwilę później zauważyli pobłyski pomarańczowego światła, które wyglądało jak przygasające ognisko. Idąc chyłkiem, kryjąc się za krzakami dzikiego bzu przed spotkaniem z patrolem milicji, ujrzeli z odległości nie większej niż 20 m unoszący się dysk nad jarzącą się na pomarańczowo ziemią. Wisiał on na wysokości ok. 3/4 m, od dołu był płaski, ale do  góry wypukły, miał ok. 6 m średnicy, był barwy starej miedzi i przypominał bochen chleba. Na tle dysku było widać 1,5 m postać ubraną w ciemny lub ciemno-zielony kombinezon, która miała pochyloną wielką, łysą głowę. Istota deptała w miejscu i  trzymała w ręku poziomo kółko o średnicy ok. 25 cm, od którego w dół biło słabe pomarańczowe promienie. Po chwili zza dysku wyszła druga, taka sama istota także z kółkiem w ręku, która powoli obchodziła obiekt wokoło. Gdy  ta istota zaszła za obiekt, a druga z nich odwróciła się plecami do świadków, ci pomału zawrócili chyłkiem na działki, gdzie przesiedzieli aż do świtu.  Innym świadkiem tego zdarzenia był wysoko postawiony funkcjonariusz, który owej nocy wrócił po północy do domu z pracy. Gdy wyszedł na papierosa na balkon wychodzący w stronę omawianej obserwacji, zauważył w ciemności nocy "jarzenie" się nisko na trawie. Myśląc, że to palący się ogień, wrócił się do domu po lornetkę myśliwską, przez którą ponad godzinę obserwował obiekt, który nieruchomo stał nad jarzącą się ziemią i istoty, które później po kolei znikały, jak to świadek określił "chyba wsiadały do obiektu". Następnie świadek widział słabą, pomarańczową smugę, która wzbiła się w powietrze i wszystko znikło. Jeszcze inny świadek, fotoamator-astronom owej nocy, ok. godz. 1:30-2:00 uchwycił teleobiektywem odlot z ziemi czerwono-świecącego krążka. Późniejsze badania wykazały, że obiekt mógł odlecieć blisko styku ulic Wolickiej i Czerniakowskiej. Zanim zgłosili się świadkowie obserwacji pierw odkryto blisko styku w/w ulic na nieużytku owalny, wypalony na czarno krąg o długości 4,40 m i szerokości 3,30 m. Badanie wykazało, że korzenie roślin do głębokości 15 cm. pod powierzchnią ziemi są całkowicie zwęglone, przy czym brak jest śladów oddziaływania ewentualnego ognia na caliznę ziemi. Struktura komórkowa roślin nosiła cechy rozkładu termicznego, co przy braku oddziaływania otwartym płomieniem i spalenia roślin   nasuwa wniosek, że na rośliny działało silne promieniowanie a nie otwarty, utleniający płomień. Ponadto stwierdzono, że igła precyzyjnego, geologicznego kompasu na środku śladu dawała odchylenie 17 stopni ku wschodowi, od prawidłowego kierunku północnego. W następnych latach, aż do 1988 r. wypalony ślad nie zarastał roślinnością a anomalia magnetyczna trwała nadal. Badania radiestezyjne wykazały, że ślad usytuowany jest na identycznym, podwójnym oczku "Sieci Wilka", o takim samym rozmiarze (4 x 5), jak w przypadku lądowania UFO w Chałupach    w 1981 r. Obecnie nad miejscem "wypaleniska" przebiega estakada Trasy Siekierkowskiej.

Miejsce ''lądowiska UFO'' wypalony owal w trawie zdj. GBUFO Warszawa (za ''Zdjęcia UFO i znaki zapytania'' NŚ 7-8.1993)

 Startujący krążek z miejsca, gdzie odkryto wypalenisko (za Spotkania z Nieznanym)

Dwie osoby i widoczne wypalenisko przysypane śniegiem w głębi zdjęcia widoczna anomalia w postacie ciemno czerwonej kuli ( za Spotkania z Nieznanym)

Bibliografia:

1.Krzysztof Piechota "Kronika UFO 1982" - Polska 1983 r.                                                    2.Arek Miazga "Lądowanie UFO w Warszawie 1982 r." - www.spotkaniaznieznanym.blog.onet.pl art.z dnia 09.10.2008r.                                                    

3. Przemek Prz emkowski - " Spotkanie z UFO. Czerniaków 1982 r. - Apel do świadków" - www.skywatching-pl.blogspot.com art. z dnia 04.04.2013 r.   

                                               

24. 19.02.1984 r. Linówek (KP)

Świadkami tego zdarzenia była trójka dzieci w wieku 5-8 lat, która ok. godz. 14-tej, w słoneczną pogodę ślizgała się po zamarzniętym lodzie na łące w Borach Tucholskich. W pewnej chwili, w odległości ok. 60 m od siebie zauważyły czarną postać z  okrągłym, białym kapeluszem - duży "niby słupek" z talerzem. Gdy przestraszone dzieci zaczęły uciekać w stronę domu tuż nad nimi, na wysokości połowy brzozy pojawił się ciemny obiekt przypominającym swym wyglądem stojące jajo. Obiekt następnie obniżył się do ziemi i po drabince zeszła istota, wysoka na ok. 120 cm, o długich rękach i stalowo-metalicznym kolorze. Istota początkowo zaczęła iść w kierunku dzieci, następnie wróciła do obiektu, a ten zaczął płynnymi ruchami raz wyżej, raz niżej posuwać się brzegiem lasu za dziećmi i gdzieś zniknął. Po ok. godzinie dzieci z krewnym wrócili w miejsce obserwacji, ale oprócz śladów na śniegu uciekających dzieci, nic nie znaleźli

                                     Rys, świadka (za Spotkania z Nieznanym)

                        Wygląd obiektu zaobserwowanego przez dzieci (za UFO nad Polską)

Bibliografia:

1. Arek Miazga - "Zapomniane Bliskie Spotkanie CE-3 w Linówku?" www.arekmiazga.blogspot.com art. z dnia 30.04.2013 r.                                                   

 2. Arek Miazga - "Linówek CE-3 (1984) nowe fakty" - www.arekmiazga.blogspot.com art. z dnia 19.02.2015 r.

25. 15.05.1985 r. Łódź (ŁD)

15 maja 1985 r. pewne małżeństwo z Łodzi oglądało telewizor, gdy o godz. 19:55 świadek zauważył za oknem trzy kule koloru czerwonego. Po kilku sekundach kule zniknęły, świadek odwrócił się od okna i ujrzał w pokoju pięć istot niewielkiego wzrostu, ubranych w srebrzysto-białe, obcisłe kombinezony, które poruszały się niemal bezszelestnie. Świadek z przyjaznych gestów odniósł wrażenie, że nie mają one złych zamiarów i nie czuł zaniepokojenia. Pomyślał, że chciałby porozmawiać z ich "przywódcą", i wtedy jedna z istot wysunęła się przed inne i telepatycznie usłyszał "chodźmy do pokoiku". Gdy świadek usiadł w pokoiku istota zakomunikowała telepatycznie, że teraz w jego mózgu zakoduje mu pewne informacje. W pokoju pociemniało, a świadek poczuł w głowie natłok myśli. Następnie istota telepatycznie przekazała świadkowi, że jego wiedza jest zablokowana. Wkrótce istoty, równie nagle jak się pojawiły, też znikły. Świadek został poddany badaniu przez hipnotyzera, jednak nie udało się wprowadzić go w stan głębokiej hipnozy i dowiedzieć się co mu zostało wtłoczone do głowy.

Bibliografia:  

1. Krzysztof Piechota - "Kronika UFO 1985" - Polska 1986 r.

26.  30.05.1985 r. Warszawa (MZ)

W nocy z 29 na 30 maja 1985 r. świadek przebywający w mieszkaniu w Warszawskim Mokotowie obserwuje pojawienie się czerwono-brunatnej kuli posiadającej na swej powierzchni dwa czarne pasy. Obiekt  o średnicy ok. 5 m zatrzymuje się  w sąsiedztwie mieszkania świadka na wysokości ok. pół metra nad ziemią. Wkrótce po tym z wnętrza obiektu do jego mieszkania przeniknęły dwie istoty ubrane w srebrzysto-białe kombinezony i wysokie na ok. 2 m. Miały one długie, jasne włosy, ludzkie twarze i błękitne oczy, ale były o trudnej do określenia płci. Istoty ujęły świadka pod ręce i przez ścianę przeniknęły z mieszkania do kuli.  Wnętrze obiektu miało srebrzyste ściany, świadek został przez istoty umieszczony na blacie stołu, którego nie podpierały nogi i poddany "badaniu", które przypominało prześwietlanie aparatem rtg. Następnie świadkowi wyświetlono obraz, na którym było pięć okrągłych punktów tworzących jakby "rysunek węzłów piramidy" oraz  istota zademonstrowała wynik "prześwietlenia" uśmiechając się do świadka i coś mówiąc, lecz ten nie słyszał jego głosu. Świadek także nie pamiętał w jaki sposób znalazł się z powrotem w swoim mieszkaniu. W mieszkaniu świadka oraz jego pobliżu prowadzone były przez ponad miesiąc badania ufologiczno-radiestezyjne, w których stwierdzono, że występuje tam "małe oczko", pokrywające się z "dużym oczkiem" tzw. "Sieci Wilka", podobnie jak w miejscu lądowania UFO w Chałupach w 1981 r. oraz na warszawskim Czerniakowie w 1982 r.

Bibliografia:

1. Krzysztof Piechota - "Kronika UFO 1985" - Polska 1986 r.

27.  23.04.1986 r. Szczecin  (ZP)

Świadkami tego BS było małżeństwo, które 23 kwietnia 1986 r. od ok. godz. 17-tej odpoczywali leżąc na osobnych tapczanach przed włączonym tv, momentami zapadając w drzemkę. W pewnej chwili kilka sekund po godz. 19:30 żona usłyszała sygnał dziennika telewizyjnego, ocknęła się z drzemki i zauważyła zakłócenia wizji polegające na chwilowym zaniku wizji. W krótkim czasie obraz znikł, ekran stał się ciemny oraz znikła fonia. W tym samym momencie żona zauważyła w odległości ok. 1 m od jej tapczanu, że pojawiły się dwie istoty. Zaskoczona odwróciła się do męża sądząc, że to on wpuścił je do domu. Mąż uniósł głowę i w tym momencie również ujrzał stojące dwie postaci. Były to wysokie na ok. 1,5-1,7 m identyczne osoby, ich ubiór był barwą zbliżony do munduru lotniczego. Twarze istot były jasne, prawie białe, nie było widać oczu, ust, uszów tylko ogólny zarys głowy. Istoty stały nieruchomo w bliskiej odległości od siebie i gdy świadkowie byli przez chwilę w nie wpatrzeni, w sposób niezauważalny, w jednej chwili przemieściły się i każda z osobna usiadła na krawędzi tapczanu kilkadziesiąt cm od leżących. Następnie żona dostała przekaz telepatyczny, który prawdopodobnie docierał także do świadomości męża, który trwał dłuższy czas, lecz świadek zapamiętała następujące zdania "Jesteś potrzebna do reprodukcji ludzi", "Zmieni się kalendarz i czas", "Jesteśmy istotami nieziemskimi" lub "nie jesteśmy ziemianami". Ponad to żona pamiętała dobrze, że w trakcie wymiany myśli z istotą zgodziła się jechać razem z nimi. Po pewnym bliżej nieokreślonym czasie istoty nagle znikły nie ruszając się z miejsca. Następnie świadkowie, gdy zastanawiali się nad niezrozumiałym dla nich zdarzeniem przez jedno z okien dostrzegli obniżający się czerwony (mąż widział natomiast niebieski), kulisty obiekt o średnicy ok. 5,5 m, który wkrótce osiadł na wzniesieniu ok. 40 m od budynku. Świadkowie, którzy przez chwilę z ogromnym zaskoczeniem wpatrywali się w obiekt, który emanował w ich kierunku liczne promienie świetlne, postanowili ubrać się  i wyjść na zewnątrz. Idąc pod rękę w kierunku światła mąż powiedział "Idę z żoną, samej jej nie puszczę", wtedy poczuł "uderzenie" w pierś i przewrócił się na jezdnię. W tym momencie zauważyli wyjątkowo intensywny strumień światła emanujący z kuli. Następnie wrócili do domu i w dalszym ciągu obserwowali kulę na wzniesieniu, które emanowało w ich kierunku promienie światła. Żona nadal odczuwała, że koniecznie musi wyjść z domu, jednak mąż nie chciał jej puścić i zaczął wygrażać się w kierunku kuli. Wtedy znów poczuł "uderzenie" w pierś i przewrócił się na tapczan. Po dojściu do siebie stwierdził, że już nie widzi kuli, natomiast żona nadal ją widziała. Chcąc się upewnić, czy światło ostatecznie znikło postanowił udać się na wzniesienie. Świadek w ciągu ok. 15 min. przebył łącznie trasę ok. 1 km, różnymi ulicami przy wzniesieniu, nigdzie jednak nie zauważył kuli, wrócił do domu i powiedział żonie, że nie widział światła, ta jednak w dalszym ciągu widziała czerwoną kulę, która już nie emanowała promieni światła i po chwili zaczęła wznosić się do góry i stopniowo oddalać.  Gdy traciła na intensywności niknąc wewnątrz kuli, która okazała się być poświatą pojawiło się jaskrawo-białe "oko" przypominające ok. 2,5 - 3 metrową elipsę. Stopniowo oddalający się obiekt stawał się coraz mniejszy i gdy jego pozorna wielkość była porównywalna z  gwiazdami świadek zaprzestała dalszej obserwacji.   

                                 Istoty wg. rys. świadków (za kwartalnik UFO nr 4)

                   Wygląd obiektu w chwili oddalania się (za kwartalnik UFO nr 4)

Bibliografia:

1. Krzysztof Piechota - "Spotkanie w czwartym wymiarze?" - kwartalnik UFO nr 4 (4/1990)                                                                                                                                        

2. Krzysztof Piechota- "Glosa do CE-III w Witkowicach i Szczecinie" - kwartalnik UFO nr 7 (3/1991)                                                                                                                               

3. Krzysztof Piechota/Bronisław Rzepecki - "UFO nad Polską" - Agencja Nolpress 1996 r.