Bliskie Spotkania z UFO w Józefowie - co naprawdę wydarzyło się w 1993 roku ?

Od co najmniej 1997 roku  mogliśmy poznać zdarzenie, które opisywał śp. Kazimierz Bzowski, dotyczące ‘’lądowania UFO’’ i pozostawienia wypalonego śladu w okolicach Warszawy. Całej historii przewodził motyw gadzich  łap, odbitych na szybie jednego z okien. Od tego wydarzenia minęło 25 lat. W 2017 roku, udało mi się skontaktować z bezpośrednim świadkiem tej obserwacji. Jak się okazało zdarzenie opisane przez Kazimierza Bzowskiego, miało w sobie wyraźne luki i niezgodności z faktycznym przebiegiem, które było rozbudowane o inne spotkania z UFO, a nawet typowe CE III, do którego doszło pewnej nocy. Dlaczego Kazimierz Bzowski nie podał danych miejsca obserwacji oraz zniekształcił kilka innych faktów. Przekonamy się o tym w artykule, który w mojej ocenie dopiero teraz ukazuje co tak naprawdę zdarzyło się w 1993 roku w Józefowie.

Przypomnijmy w oparciu o dotychczasowe informacje, co wg. wiedzy K.Bzowskiego miało wydarzyć się w Michalinie k/ Warszawy ? Już na początku dodam, że podawana miejscowości była błędna, a chodzi o miejscowość Józefów.  

‘’Świadkami tego zdarzenia było jedenaście osób, pracowników pewnego instytutu, mieszczącego się na wschód od Warszawy. W godzinach popołudniowych wszyscy znajdowali się w budynku, gdy o godz. 16-tej ujrzeli nad wewnętrzną drogą dysk z kopułą. Obiekt był ciemno-stalowy, matowy o średnicy ok. 4 m i wysokości ok. 2 m, jego kopuła otoczona była u dołu wianuszkiem kolorowych świateł. Dysk poruszał się niskim, powolnym lotem tuż nad jezdnią, na wysokości ok. 0,5 do 1 m. W pewnej chwili skręcił w bok od drogi ku ścianie niewielkiego lasku iglastego i tam wylądował blisko ściany drzew. Kilkoro świadków obserwowało obiekt przez lornetkę. Nie widziano na obiekcie żadnych okien, anten czy innych szczegółów zewnętrznych, nie widziano również by miał jakiekolwiek podpory czy nogi.    Dysk przebywał tam kilka minut po czym wzbił się w górę i poleciał w kierunku piaszczystego pola, nad którym krążył kilka minut, po czym wrócił nad wewnętrzną drogę i poleciał między budynkami ku tylnej bramie posesji i znikł za ścianą lasu. Obiekt przelatując pod świerkiem, którego najniższe gałęzie zwisały ok. 5 m nad ziemią, odłamał górną powierzchnią najniższe konary. Świadkowie słyszeli, iż w czasie lotu obiekt wydawał piskliwe dźwięki podobne do sygnałów Morsa. Podekscytowani świadkowie stwierdzili po dyskusji, że "trzeba skontaktować się z UFO". W tym celu napisali na kartce alfabetem Morsa "jesteśmy ludźmi, skontaktujcie z nami". Kartkę przylepili na zewnętrznej stronie szyby w łazience. Następnego dnia stwierdzili, że kartka jest przylepiona kleistą substancją do góry nogami i napisem do szyby i oprócz tego zewnętrzna część szyby pokryta jest odciśniętymi śladami, czteropalczastych łap. Były to wąskie ok. 20 cm łapy bez kciuka, zakończone pazurami, niektóre z nich można było widzieć w trój wymiarze patrząc pod skosem na szybę i widoczne były przez następne cztery lata, mimo że szyby były czyszczone renomowanymi środkami czystości. Na podstawie zdjęć śladów badacze doszli do wniosku, że odciski łap na szybie mają strukturę gada. W miejscu gdzie obiekt  przelatywał pod świerkiem licznik Geigera wykazał, że promieniowanie gamma jest wyższe niż w otoczeniu o 175 procent (w miejscu lądowania) i o 100 proc. pod gałęziami, natomiast wzdłuż wewnętrznej drogi wzrost wahał się od 30 do 50 proc. W miejscu lądowania odnaleziono wypalony owal, który nie zarastał roślinnością aż do chwili przybycia badaczy, w 1996 roku.  Na środku wypalonego śladu po UFO, dozymetr wykazał promieniowanie radioaktywne równe 22mkR/h ( średnia z 30 kolejnych wskazań) Natomiast promieniowanie wokoło ( tło) wynosiło 8 mkR/h. Wykonano próbę wody – wylano 1 litr wody na środek wypaleniska, po upływie kilku minut woda nadal miała trudności wsiąkania w głąb gleby, co jest charakterystyczne dla dehydratacji’’.[1]

W maju 2017 roku osoba z byłej  grupy Bzowskiego, skontaktowała mnie z kobietą, która była bezpośrednim świadkiem tego i innych zdarzeń. W krótkim czasie otrzymałem bardzo długi list, z rysunkami ilustrującymi opis zdarzenia. Kim jest świadek ? To młoda obecnie kobieta, która pragnie pozostać anonimowa, z którą  cały czas utrzymuję  kontakt, ponieważ jak się okazuje, jej życie jest wręcz naszpikowane od najmłodszych  lat różnymi zjawiskami nie tylko związanymi z UFO, ale także paranormalnymi, które ocierają się o takie aspekty jak  MiB, okultyzm, czy demonologia.  Otrzymałem  od tej niezmiernie życzliwej i sympatycznej kobiety nazwijmy ją Kinga ogromną ilość opisów dotyczących, nie tylko zdarzenia z Józefowa, ale jej życia od najmłodszych lat w których pojawiało i nadal pojawia się ‘’nieznane’’. Z opisu, który otrzymałem od Kingi wynikało, że coś nie zgadza się z tym co opisywał w artykułach  Bzowski. O jakie nieścisłości chodzi,  a nawet celowe przekłamania ?

1. Miejscowość to nie Michalin lecz Józefów
2. Świadkami nie były osoby dorosłe lecz dzieci w wieku 11-12 lat. 
3.Utajnione miejsce zdarzenia przez K.Bzowskiego to Mazowieckie Centrum Neuropsychiatrii i Rehabilitacji dla dzieci i młodzieży. 
4. W miejscu odkrycia wypalonego śladu nie zauważono obiektu, który lądował. 
5. Wszystkie obserwacje które zauważono z ośrodka, miały miejsce wyłącznie nocą, nie w dzień. 
6. Kartka nie była klejona w łazience, tylko w pokoju okna w którym spała grupa kilku dziewczyn (11-12 lat) , nie było też żadnej kleistej substancji. 
7.Ślady łap pojawiły się także na szybach po drugiej stronie budynku w salach chłopców. 
8. Transformacja UFO, w kształt samochodu, o tym fakcie tylko raz Bzowski wspomina w Czwartym Wymiarze, jednak nie obserwowała tego dorosła osoba przez lornetkę, tylko dzieci z okna pokoju II piętra. Transformację obiektu potwierdza świadek obserwacji.

Budynek w którym przebywała Kinga, jej pokój mieścił się na drugim piętrze, trzecie okno od widocznych drzew. Obok komina na placu wg. jej koleżanki miał wylądować obiekt, który pozostawił widoczne ślady na betonie.

Miejsce ośrodka z opisami zdarzeń. 1. Miejsce wypalonego śladu na trawie. 2. Plac koło komina, na którym miał wylądować obiekt. 3. Miejsce gdzie wcześniej rosły sosny na których były połamane gałęzie po tym jak z tego miejsca do pokoju chłopców wlewało się oślepiające białe światło. 4. Miejsce odbarwienia na trawie nad którą poruszało się UFO. 5. Piaszczyste wzniesienie nad którym zawracało UFO. 

Powróćmy jeszcze do początku jak uzyskano informację o powyższym zdarzeniu ? Kinga w roku 1996 napisała  apel w jednym z ezoterycznych pism w poszukiwaniu osób, z którymi chciała nawiązać kontakt w celu wymiany informacji o UFO. Tak poznała listownie kilka osób, w tym Darka, który od lat należał do grupy  Bzowskiego. Tym sposobem zdarzenie z Józefowa zostało w krótkim czasie zarejestrowane na miejscu, a rzekomy ślad po lądowaniu UFO dokładnie poddany badaniom i oględzinom.

W roku 1999  otrzymałem o K.Bzowskiego informacje i zdjęcia z Józefowa, ktore bardzo mnie zaintersowaly. Po zapoznaniu się z treścią listu, nie mogłem zrozumieć dlaczego K.Bzowski, po prostu dodał fakty, które w rzeczywistości nie miały miejsca, a inne zupełnie przemilczał ? Mogę zrozumieć nie ujawnienia miejsca zdarzenia, zapewne jego krytycy, w tamtym czasie szybko doszliby do wniosku, że skoro było to w ośrodku neuropsychiatrii, to automatycznie zanegują zdarzenie jako niewiarygodne, a dzieci jako kłamców cierpiące na zaburzenia psychiczne. Tak się składa, że wiele dzieci było tam z powodu problemów rodzinnych (rozwody itp.) były to całkiem normalne dzieci borykające się z nerwowością i leczone przynajmniej w grupie Kingi. Podobnie było w przypadku Kingi, ale przyłożyły się także do tego praktyki okultystyczne, przeprowadzane przez jej rodziców, jak np. seanse spirytystyczne, czarna magia. Pewne zdarzenie było na tyle traumatyczne, że Kinga wpadła w nerwicę i wylądowała w Józefowie. Dziś jest normalną kobietą pracuje, posiada dzieci rodzinę, ale ‘’nieznane’’ które było niemal od dziecka, do dziś ją nie opuszcza, i nie chodzi tylko o zjawisko UFO, ale także można rzec  byty, które mają aurę demoniczną. Jest osobą niezwykle wrażliwą i sensytywną. Świadkami obserwacji w Józefowie były dzieci w wieku 11-12 lat, a nie dorośli. Kiedy przesłałem Kindze do przeczytania jeden z artykułów K.B opublikowanym w Czwartym Wymiarze sama przyznała, że Bzowski mocno podkoloryzował jej historię. Dlaczego tego nie wiadomo. Kinga wszystko opowiadała bardzo dokładnie na miejscu wskazywała ślady oraz kierunki lotu ‘’spodka’’ – pisząc w liście. 

‘’Tak więc pierwszą rzeczą jaka odbiega od prawdy jest opis jakoby zaczęło się to od pewnej niedzieli. Po za tym nigdy nie określiłam obiektu na 8 metrów, od razu mówiłam że był wielkości fiata 126p mniej więcej. Jedyna osoba z którą wywiad przeprowadzano byłam ja, mówiłam jednak o relacjach innych dzieci jakie mi wcześniej składały, kiedy to dzieliliśmy się wrażeniami po nocnych odwiedzinach. Ja sama widziałam to pierwszy raz i inne kolejne w nocy. Ewa natomiast widziała także w dzień jak obiekt lądował i innego dnia jak przelatywał. Obiekt nie krążył między domami jak opisuje Bzowski, a latał wolno nad ulicą, a potem wzbijał się w górę. Prawdą jest ze leciał nad piaszczystym terenem tym ze zdjęcia’’. 

Czyżby Bzowski chciał tym sposobem ‘’uwiarygodnić’’ obserwacje, zmieniając na dorosłych ? Nic bardziej mylnego miałem okazję  indagować dzieci i wiem kiedy kłamią, ubarwiają, a kiedy mówią prawdę. Strachu – emocji nie do się oszukać szczególnie u dzieci. Zdaje się, że Bzowski miał wiele obaw, które wolał zmienić, niż napisać jak było naprawdę. O niektórych aspektach nawet nie wspomniał, które były bardzo istotne, a może o nich po prostu nie wiedział ? Zdaje się to potwierdzać moja rozmowa w tej sprawie  z Darkiem, który potwierdził, że poza ‘’lądowaniem’’ o innych aspektach Kingi nie wiedział. Dziś dzięki Kindze na nowo poznamy zdarzenie, które nabierze innego wymiaru. Poniżej zamieszczam jej list wraz z przesłanymi rysunkami, oraz innymi zdjęciami i mapkami. 

__________________________________________________________________________

‘’Zdarzenia o jakich tu piszę rozgrywały się w Józefowie pod Warszawą w roku 1993. Byłam wtedy w sanatorium i to tam właśnie wraz z innymi obserwowaliśmy to ciekawe zjawisko. Postaram się opisać wszystko po kolei. Zaczęło się któregoś ranka w łazience, podczas porannej toalety kiedy to dzieci ( ja również byłam dzieckiem w wieku 11 lat) z wielkim przejęciem wpadając sobie nawzajem w słowo, komentowały zdarzenie z zeszłej nocy , którego były świadkiem. Opisywali to jako obserwacje UFO, spodka ze światełkami. Wtedy im nie wierzyłam myślałam, że albo żartują, albo padli ofiarą żartu. Do wieczora jak się potem okazało. W nocy jak zwykle mimo ciszy nocnej rozmawiałyśmy i wygłupiałyśmy się z dziewczynami z sali Ewą, Magdą, Kaśką, zamiast jak nakazywał regulamin spać w swoich łóżkach. Po jakimś czasie przyszła dyżurna wychowawczyni i zabrała dziewczyny na korytarz, rozstawiła po kątach za karę, a ja zostałam sama w pokoju. Leżałam na łóżku i po chwili moją uwagę przykuł rząd świateł w kolorach, czerwonym, niebieskim, zielonym, przemieszczające się po ścianie w prawo. Odwróciłam się w stronę okna by zobaczyć ich źródło i wtedy dostrzegłam w oddali czarny obiekt w kształcie spodka z rzędem obracających się na nim światełek. To one docierały aż do wnętrza naszego pokoju mieszczącego się na drugim piętrze. Nie puszczały promieni, a tylko świeciły na lecącym obiekcie, a mimo to odbijały się w postaci kółek na ścianie. UFO miało wielkość z mojej perspektywy dawnego fiata 126p, leciało obracając się tymi światełkami wokół własnej osi. Miał kształt kapelusza z dodatkową kopułką na dole. Leciał wysoko po czym zniżył się w dół i opadł tuż nad ulicą w odległości ok. metra do dwóch nad ziemią zawracał i podążał w jej wzdłuż. Światełka cały czas się obracały, a obiekt wydawał ciekawy dźwięk przypominający alfabet morsa. Dźwięk się nasilał kiedy obiekt był bliżej budynku i cichł kiedy się oddalał. UFO to przylatywało tam regularnie, praktycznie pierwszy raz widziałam ja pod koniec kwietnia i do czerwca (bo w wakacje wróciłam na stałe do domu) widywaliśmy je niemal co noc. Zawsze latało tym samym torem w podobny sposób, ale czasem odlatywało bliżej naszego budynku co opiszę za chwilę. Zapytaliśmy kiedyś wychowawcę czy nie wie czym to jest, odparł tylko ‘’Oni przylatują tu co rok, i trzeba się przyzwyczaić’’. Nie wiem czy mówił poważnie czy żartował bo wziął nasze relacje za fantazje, ale nie możliwe by ktoś z personelu tego również nie zauważył.

Rysunek wykonany przez Kingę, ilustrujący czarny obiekt, który wielokrotnie został zauważony, oraz po prawej obiekt zauważony przez jej koleżankę, który miał wylądować nad ranem. Poniżej rysunek świadka z UFO manewrującym nad piaszczystą górką . 

Zmiana kształtu UFO.

UFO zazwyczaj albo zlatywało nad uliczkę albo z niej wracało wzbijając się w górę w kierunku z jakiego przyleciało. Powtarzało to kilku krotnie. Uliczka przy której, a konkretnie nad którą latało była z tych przy których są domki jednorodzinne, to uliczka odbijająca w bok od głównej. Nie była zbyt ruchliwa, ale od czasu do czasu ktoś nią przeszedł lub przejechał. Bardzo ciekawie zachowywał się wtedy ów obiekt. Mianowicie przemieszczał się w lewą stronę trochę w ciemniejsze miejsce, dalej od latarni po czym zawisając w miejscu przyspieszał jakby swój obrót wokół własnej osi, lub obrót tych światełek, bo nie wiem do końca czy cały obiekt się obracał, czy same światełka. Robił to tak szybko, że jego kształt się rozmywał światełka zmieniały się z kolorowych w żółte i zwalniając obrót ukazywał nam swój nowy kształt. Wyglądał jak cień lub będący w cieniu zarys samochodu osobowego obracającego się jak w poślizgu w kółko. Obroty zwalniały ‘’samochód’’ się zatrzymywał w miejscu z włączonymi długimi światłami po czym drogą za kilka chwil przechodził ktoś lub przejeżdżał. Kamuflaż było widać dobry bo nikt specjalnie nie zwracał na niego uwagi. Po tym jak uliczka znów była pusta  ‘’samochód’’ wpadał z powrotem jakby w poślizg obracając się wokół, na miejsce żółtych pojawiały się kolorowe światełka.  

Rysunek ilustrujący transformację UFO w kształt samochodu.

Miejsce przemiany UFO, zaznaczono czerwonym punktem, strzałka to kierunek obserwacji z okna ośrodka.

Nad tą ulicą poruszał się ciemny obiekt, miejsce gdzie stoją samochody to rejon w którym UFO zmieniło kształt. Na zdjęciu z Google Map, dziwna ‘’anomalia’' na niebie ? Poniżej to samo miejsce w innym kadrze oraz link do Google Map.

https://www.google.pl/maps/@52.130166,21.234071,3a,75y,239.55h,94.69t/data=!3m6!1e1!3m4!1sv1WOk62O2pADgBczvxzf8w!2e0!7i13312!8i6656

                        

Naszym oczom ukazywał się dawny spodek, który znów jakby nigdy nic spokojnie sunął nad ziemią przy dźwięku podobnym do alfabetu morsa.  Przemieszczał się wolno w jedna stronę uliczki, po jakiejś chwili wracał w drugą po czym wzbijał się w powietrze i leciał  w bok odbijając przy tym światełka na naszej ścianie.  Czasem jednocześnie oprócz czarnego obiektu w koronach drzew w miejscu w kierunku którego spodek zmierzał, widywaliśmy dwa o nie regularnych kształtach trochę jajowate inne obiekty. Były większe ale nie wiele i miały pomarańczowo –żółty – złoty kolor. Wyglądały jakby płonęły chodź bardziej przypominały żarzący się kawałek drewna, który gdy się na niego dmuchnie nabiera intensywniejszych barw. One też tak się żarzyły.  I był wreszcie jeszcze jeden statek pojawiał się sporadycznie i wzbudzał w nas największy lęk. Najczęściej w środku nocy i częściej od strony pokoi  w jakich mieszkali chłopcy. Wyglądało to tak, że najpierw słyszeliśmy jednostajne nasilające się buczenie po czym w nasze okna wlewało się światło tak jasne, że nie sposób było na nie patrzeć. Robiło się jasno w pomieszczeniu, a my ze strachu chowaliśmy się pod kołdry dopóki  nie pociemniało. Patrząc w tedy w okno miało się wrażenie  jak dyby patrzyło się w sam środek  skierowanego strumienia światłą w nas. Nie widziałyśmy kształtu a jedynie mocne światło wpadające przez okno. To jednak miało miejsce dość rzadko. Raz po takim zdarzeniu, sosny rosnące nie opodal okna miały połamane gałęzie. Te zdarzenia miały jeszcze ciąg dalszy i nie kończyły się jedynie na samej obserwacji. Krótko po tym jak zaczęliśmy widywać czarny obiekt,  na szybach okien zaczęły pojawiać się ślady odcisków rąk, jak gdyby ktoś przyłożył do niej tłustą dłoń. Ślady te jednak nie były zwyczajne. Odbite były linie papilarne,  ale i kości  podobne jak na zdjęciach rentgenowskich. Dłonie miały pięć palców, ale o jeden staw więcej.  Linie papilarne nie były zaokrąglone, a tworzyły  je przecinające się jak gdyby proste linie  tworzące coś co przypominało  małe trójkąciki. Oprócz śladów  rąk często pojawiały się zygzaki jak gdyby ktoś przyłożył palce i pociągnął nimi nie regularnie w dół.  Ślady te mimo wycierania po chwili wyłaniały się ponownie nie naruszone. 

Rysunek Kingi ilustrujący ślady i łapę odbite na szybie.

Byliśmy tym wszystkim bardzo przejęci i stało się to głównym tematem naszych rozmów. Mówiliśmy o tym rodzicom, ale nikt nam nie wierzył. Patrząc tak na piszczący dziwnie czarny obiekt wpadłam na pomysł  byśmy spróbowali nawiązać z nimi kontakt. Któraś z dziewczyn przywiozła z domu alfabet morsa i kreseczkami i kreskami napisałyśmy informację typu  ‘’Kim jesteście, skąd przybywacie’’ i przykleiliśmy z zewnętrznej strony szyby taśmą klejącą. Za oknem była krata zabezpieczająca nas przed wypadnięciem. Wzięłyśmy też krem i narysowaliśmy nim przedzielony na pół prostokąt na szybie. Po jednej stronie odbiłyśmy nasze dłonie drugą zostawiłyśmy pusty. Rano kartka była jak gdyby zgnieciona w dłoni, w pustym miejscu narysowanego prostokąta pojawił się odcisk dłoni. Tym razem jednak  nie typowy, bo odciśnięty bokiem, ale co  bardziej nadzwyczajne w trój wymiarze. Były odbite też tylne palce i pazury przypominające ostrogi koguta. Był to niecodzienny widok trudny do wytłumaczenia. Z każdym dniem śladów było coraz więcej. Ciekawy był sposób w jaki się pojawiały. Obiekt zbliżał się coraz bliżej, światło wlewało się do środka, my chowaliśmy się pod kołdrę ze strachu po czym słyszeliśmy  klapnięcie w szybę, obiekt się oddalał o czym świadczyła ponowna ciemność będąc w pokoju, a rano na oknie odnajdywaliśmy  ślad. Dziwne to trochę, bałyśmy się patrzeć by nie zobaczyć tych istot, która to robi, bo bałyśmy się, że może być straszna. Ale swoja drogą nie sądzę by faktycznie wychylała się z pojazdy i klepała ręką w szybę. Dźwięk jednak był taki, jak gdyby to robiła. Co do obiektu tego czarnego ze światełkami to zapomniałam napisać, że trawa w tym miejscu nad którym leciał miała odbarwiony  jaśniejszy kolor. Nie była połamana , ale wyraźnie jaśniejszym odcieniu co tworzyło  wyraźną ścieżkę  jaką podążało UFO. Takich ‘’ścieżek’’  odnajdywaliśmy więcej, w drodze do stacji PKP, gdy wracaliśmy z rodzicami na niedzielny obiekt. Ewa widziała któregoś ranka, gdy było bardzo wcześnie jak UFO ląduje. Opisała, że miało coś jakby nogi z przyssawkami i właz na dolnej części. Narysowała to dokładnie na kartce. Ja zrobiłam ten rysunek według jej, sama widywałam go tylko w nocy i zawsze w ruchu. Na dworze w miejscu jakie wskazała znalazłyśmy wytarte na płytkach chodnikowych ślady, jak po przyssawkach i okrąg. Okrąg na płytkach chodnikowych był jakby zarysowany czymś na nich. Średnica od środka okręgu do krawędzi wynosiła ok 3 metrów. Wielkość macki to kółko miało wielkość dużego talerza obiadowego. Dziwne trochę bo obiekt ten wyglądał na duży patrząc na ślad, a ten czarny był o wiele mniejszy. To że w tym miejscu Ewa widziała lądujący czarny obiekt to przypadek, ale nie wiem ocenę zostawiam Tobie.

Wypalony ślad na trawie

Znalazłyśmy też innego razu okrąg w którym trawa była zwęglona, nie wiem jak i kiedy dokładnie się pojawił. Któregoś razu gdy byliśmy na zewnątrz zauważyliśmy go. Był najciemniejszy w środku taki zwęglony i im bliżej krawędzi to jaśniejszy. Trawa tam była spalona, ale tak w rdzawo żółtym kolorze i czarnym w środku. Nie wyglądało to jak po typowym ognisku krawędzie były regularne,  a  wewnątrz nie było popiołu czy resztek gałęzi czy palonych liści. Poza tym miejsce na ognisko było wyznaczone zupełnie w innym miejscu. Trawa w tym wypalenisku nie wiem jak się zachowywała bo w okresie w jakim się pojawiło ja opuszczałam ośrodek. Wydaje mi się że do póki tam byłam ona nie rosła w ogóle w tym kręgu. Jeszcze jedno zdarzenie dość dziwne miało miejsce, a mianowicie w lasku przy budynku w którym wcześniej były połamane gałęzie, leżała duża powalona sosna. Nazajutrz ta sosna przemieściła się ok. 300 metrów  dalej. I dziwne było, to że pył ślad na piasku ( bo teren był piaszczysty) zrobiony koroną drzewa jak gdyby ktoś, je ciągnął, ale przed drzewem nie było żadnego śladu opon czy czegoś co mogłoby je transportować. Był tylko piach i ślady butów pewnie dzieci bo tam się bawiliśmy.

Wypalony ślad na trawie w czasie badań w 1996 roku zdj. Czwarty Wymiar.

List od Kazimierza Bzowskiego z 1999 roku, który otrzymałem wraz ze zdjęciami dokumentującymi wypalony ślad oraz ślady odbitych łap na szybie, opublikowane na jednej z pierwszych wówczas w Polsce stron ''ufologicznych'', którą prowadziłem z kolegą o nazwie ''UFO prawda czy fikcja''. 

Obecność w pokoju.

W pewnym sensie zaczęliśmy przyzwyczajać się do tego wszystkiego, ale mimo wszystko lęk przed nieznanym wciąż nam towarzyszył. Najgorzej były gdy dziewczyny z sali, już usnęły, a ja jedna nie, było straszniej. Pewnej nocy leżałam na łóżku, zobaczyłam na ścianie  znajome światełka i narastający dźwięk w stylu alfabetu morsa. Nagle poczułam, że nie mogę się poruszyć. Byłam odwrócona twarzą do ściany, ale kątem oka widziałam okna, wtedy dostrzegłam idące od jego strony dwie smukłe wysokie postacie ubrane były w szare kombinezony  ściśle przylegające do ciała, z przylegającymi kapturami i zasłoniętymi do oczu twarzami. Przypominali nurków lub ninja. Mięli coś przyczepione do pasa, pudełeczko z kabelkami idącymi w górę do ich okolicy głowy. Byli jak roboty, nie czułam od nich zła, ani dobra, raczej to, że mają cos do wykonania i to wszystko. Nie mogłam się ruszyć, serce waliło mi jak młotem, fale gorąca przechodziły po moim ciele od góry do dołu. Byłam przerażona. Wtedy jedne z nich chwycił moją nogę w kostce zimną dłonią, a pewnie drugi ( nie wiem bo nie widziałam) przesuwał wolno czymś bardzo zimnym w górę mojego kręgosłupa. Po chwili jak to się skończyło odzyskałam sprawność, a w pokoju nikogo nie było. Byłam jednak roztrzęsiona i mokra ze strachu. Całą noc do rana leżałam pod kołdrą. Rano koleżanka z sali obok Agnieszka, powiedział, że też u niej byli i robili to samo. Do niej przychodzili jeszcze później do mnie raczej nie, albo nie pamiętam tego. Kombinezony miały w odcieniach jasnej i ciemnej szarości. Te jakby maseczki na twarzach nie wiem filtry czy coś były w jasnym odcieniu. Skóry nie widziałam dobrze twarze były całe praktycznie zakryte poza oczami, ale wydaje mi się że ten kawałek przy oczach był tez raczej jasny. Trzeba pamiętać że to była noc pokój był oświetlony jedynie światłem latarni wpadających z zewnątrz i delikatnym światłem z głębi korytarza, bo sale na noc miały otwarte drzwi. Te pudełeczka i kabelki umieszczone na ich kombinezonach były ciemne.

Rysunek świadka z podobizną istot, które obserwowała w pokoju.

Olbrzym

Była tam jeszcze jedna sprawa o której Bzowski nie napisał. Kiedyś w dzień widziałam jak po tej górce nad która latał spodek, a ja mam fotografie, schodził olbrzym. Mężczyzna muskularny łysy i bardzo wysoki. Była to szokująca obserwacja. Miał jakby biały podkoszulek z krótkim rękawem i niebieskie spodnie. Po za wzrostem wyglądał jak zwykły mięśniak, ale ten wzrost nie naturalny. Podesłałam Ci rysunek z wysokością jego w stosunku do  dorosłego mężczyzny dla porównania’’.

Rysunek ‘’olbrzyma’’ wykonany przez Kingę i porównanie dorosłego człowieka w stosunku do ‘’olbrzyma

Kinga w czasie rejestracji obserwacji w 1996 nad miejscem w którym obiekt zawracał. Zdj. Czwarty Wymiar. Po lewej stronie obok widocznej siatki widniała odbarwiona trawa.

To samo miejsce obecnie, w tle piaszczysta góra z której schodził ’’olbrzym’’, nad drzewami po lewej stronie obserwowane były pomarańczowe kule. Zdj. Google Earth.

Tyle relacji Kingi, która bardzo szczegółowo mimo lat opisała historię, której  była świadkiem, oprócz tego dostałem kilka zdjęć, z pobytu w ośrodku, ale z oczywistych względów nie mogę ich publikować. Zdarzenia w Józefowie wpisują się w zupełnie inny wygląd niż dotychczas znaliśmy, oczywiście zapewne sceptycy, stwierdzą, że relacje są wyssane z palca znerwicowanych wówczas dzieci, ale ślady na ziemi, szybie rzeczywiście były stwierdzone wcześniej przez Kingę oraz w momencie wizyty badaczy w 1996 roku. Były to realne mierzalne fizyczne ślady. Oczywiście historia z wypalonym śladem i lądującym UFO, mija się z prawdą, ale sam ślad wskazuje, że mógł rzeczywiście być pozostawiony przez notorycznie pojawiający się obiekt, który nie daleko tego miejsce odbarwił  trawę, tym bardziej, że jego badania potwierdzały  tezę ‘’lądowiska UFO’’ . Nie wiem jak potraktować historię z lądującym UFO na placu obok budynku, ale inne dzieci w tym Kinga potwierdza fizyczne ślady na płytkach chodnikowych. Zmiana kształtu UFO jest wprost zdumiewająca i wskazuje na  tezę, że UFO jest zjawiskiem nie tylko fizycznym ale quasi fizycznym. Nie wiem czy w Polsce dysponujemy podobnym przykładem zmiany kształtu UFO na samochód ? Ja takiego przypadku nie znam, ale John Keel opisywał zmianę kształtu UFO w klasyczną awionetkę. Intensyfikacja zdarzeń z UFO, była tam wprost gigantyczna, dodatkową niezwykłością, to  wizyta humanoidalnych istot w pokoju, które najwyraźniej były zainteresowane Kingą  oraz innymi dziewczynkami. 

Czy za wszystkimi tymi dziwnościami stali ‘’kosmici’’ ? Czy upatrzyli sobie znerwicowane dzieci, aby popadły w jeszcze większą traumę, czy tak w rzeczywistości postępuje zaawansowana cywilizacja, lądując odbijając  przerażające łapy w szybie i nachodząc przestraszone dzieci w nocy  ? Trudno mi to szczerze  zaakceptować. Wygląd odbitych łap na szybie rzeczywiście wyglądały wg. Kingi na łapy gada z podłużnymi pazurami, które co dziwne nie znikały, nie dały się zetrzeć, nawet po trzech latach od zdarzenia. Dysponujemy do dziś unikatowym zdjęciem wykonanym przez Dariusza C., który uchwycił pozostałości łap na szybie. Być może po  przeczytaniu artykułu odezwą się inni świadkowie tego zdarzenia, być może zjawiska były także obserwowane przez personel ośrodka, oraz okolicznych mieszkańców ? Ale należy pamiętać, że tak  nie musiało być, zjawisko UFO często wybiera sobie  ‘’kontaktowców’’ i jest jedynie przez nich postrzegane.  Jak wcześniej napisałem w domu Kingi rodzice oraz jej brat, zajmowali się wcześniej  okultyzmem, przeprowadzano seanse spirytystyczne, jedynie Kinga trzymała się z dala od tych ‘’zabaw’’, chociaż po latach sama ‘’wdepnęła’’ w środowisko okultystyczne i pojawiły się nie przyjemne  konsekwencje, które ciągną się w jej życiu po dziś dzień.  Przed pobytem w Józefowie w domu  zaczęły pojawiać się niezwykłe zdarzenia, Kinga zaczęła widywać mgliste twarze, a mieszkanie było wręcz demolowane przez niewidzialną siłę.  Właśnie to spowodowało nerwicę Kingi i jej pobyt w Józefowie, można rzec przez lekkomyślność rodziców, którzy otwarli ‘’okno’’, na byty nie wiadomego pochodzenia, sama Kinga twierdziła, że były to m.in. demoniczne byty, które często dawały jej spokój po odwołaniu się do modlitwy lub imienia Jezus. Były to bardzo rozbudowane i często traumatyczne aspekty.  Ale były również i pozytywne.  

Kilka lat po zdarzeniach w Józefowie w jej życiu zaczęły pojawiać się zjawiska ściśle związane z okultyzmem czy demonologią,  a także  zaliczone do UFO, MiB, a nawet klasycznych ''blondynów'' . O dalszych losach Kingi postaram się opisać w innym czasie, dziś moim celem było ukazanie jak naprawdę przebiegało zdarzenie/zdarzenia w 1993 roku w Józefowie, zdarzenia, które cechowały się dużą niezwykłością. Pytanie do dziś pozostaje otwarte ? Jaka siła stała za wszystkimi  zdarzeniami, czy możemy tutaj wszystko wrzucić do jednego worka z napisem UFO=kosmici, i stworzyć gotową tezę o ‘’kontaktowcach’’, badaniach, czy szukać głębiej nie bojąc się ostatecznej odpowiedzi. Zdecydowanie wybieram drugą opcję.

Wszystkie osoby, które przebywały w ośrodku w Józefowie i były świadkami powyższych zdarzeń proszeni są o kontakt ze mną. arekmiazga@gmail.com

---

[1] http://arekmiazga.blogspot.com/2016/05/polskie-bliskie-spotkania-iii-stopnia.html